انتقاد های دانشجویان روز دانشجو95

انتقاد از عملکرد دولت در روز دانشجو نماینده بسیج دانشجویی در حضور روحانی: آقای روحانی! شما حفظ منافع دولتتان را بر صداقت با مردم ترجیح دادید/ برجام شد حکایت پادشاه عریانی که کسی جرات بیان واقعیت‌هایش را نداشت توافق حاصل شد! در داخل قلب راکتور سیمان ریختید، چرخ سانتریفیوژها را متوقف کردید و منتظر ماندید تا بیگانگان چرخ زندگی مردم ایران را بچرخانند! چرا؟ چون «باید» توافق حاصل می شد؛ چون شما تمام حیثیت دولتتان را در قمار برجام نهاده بودید... از آن روز بود که دستاوردهای نداشته‌ی برجام را به رخ مردم کشاندید.  شما رئیس جمهور خوبی نبودید. رئیس جمهور خوبی نبودید، چون انقلابی نبودید. انقلابی نبودید، چون به مذاکره با آمریکا خوشبین بودید. چون حفظ منافع دولتتان را بر صداقت با مردم ترجیح دادید! و چون جنجال‌های رسانه‌ای را بر حل مشکلات مردم تقدم دادید! آری! انقلابی نبودید و از همین رو، کشور را با خسارات سنگین و گسترده مواجه ساختید. کانال اصلاح طلبا 

حاشیه حضور رییس جمهوری در دانشگاه تهران نماینده انجمن اسلامی:کشور در حال سقوط تحویل گرفتید و نجات دادید ... کم لطفی است دستاورد های بین المللی را نادیده بگیریم  سایه فشارهای امنیتی را از سر دانشگاهها بردارید. عمل نکردن به بخشی از وعده های شما طرفدارانتان را دلسرد کرده است. لااقل شفاف بگویید چرا نمی توانید. نتیجه انتخابات خرداد 92 یک نه بزرگ به افراط و تندروی بود. آقای روحانی شما را انقلابی نمی دانند لابد برای اینکه قهر 11 روزه نکردید! 
حضور رییس جمهوری در دانشگاه تهران نمایندهانجمن اسلامی دانشگاه تهران گفت: سلام بر شما که سایه شوم جنگ و تحریم را از سر ملت ایران برداشتید. به جای برخورد سلیقگی با فساد، باید با فساد سیستمی و سازمان یافته برخورد جدی کرد. نگرانیم جایگزین دولت شما دولتی باشد که ایران را دوباره به کام خطر ببرد ... 

زندگانی امام عسکری

زندگانی حضرت امام حسن عسکری(ع)
     

امام حسن عسکری (ع) در سال 232هجری در مدینه چشم به جهان گشود. مادر والا گهرش سوسن یا سلیل زنی لایق و صاحب فضیلت و در پرورش فرزند نهایت مراقبت را داشت، تا حجت حق را آن چنان که شایسته است پرورش دهد.

این زن پرهیزگار در سفری که امام عسکری (ع) به سامرا کرد همراه امام بود و در سامرا از دنیا رحلت کرد. کنیه آن حضرت ابامحمد بود.

صورت و سیرت امام حسن عسکری (ع)
امام یازدهم صورتی گندمگون و بدنی در حد اعتدال داشت. ابروهای سیاه کمانی، چشمانی درشت و پیشانی گشاده داشت. دندانها درشت و بسیار سفید بود. خالی بر گونه راست داشت.

امام حسن عسکری (ع) بیانی شیرین و جذاب و شخصیتی الهی باشکوه و وقار و مفسری بی نظیر برای قرآن مجید بود. راه مستقیم عترت و شیوه صحیح تفسیر قرآن را به مردم و به ویژه برای اصحاب بزرگوارش - در ایام عمر کوتاه خود - روشن کرد.

دوران امامت
به طور کلی دوران عمر 29ساله امام حسن عسکری (ع) به سه دوره تقسیم می گردد:
دوره اول 13سال است که زندگی آن حضرت در مدینه گذشت.
دوره دوم 10سال در سامرا قبل از امامت.
دوره سوم نزدیک 6 سال امامت آن حضرت می باشد.

دوره امامت حضرت عسکری (ع) با قدرت ظاهری بنی عباس رو در روی بود. خلفایی که به تقلید هارون در نشان دادن نیروی خود بلندپروازیهایی داشتند.

امام حسن عسکری (ع) از شش سال دوران اقامتش، سه سال را در زندان گذرانید. زندانبان آن حضرت صالح بن وصیف دو غلام ستمکار را بر امام گماشته بود، تا بتواند آن حضرت را - به وسیله آن دو غلام - آزار بیشتری دهد، اما آن دو غلام که خود از نزدیک ناظر حال و حرکات امام بودند تحت تأثیر آن امام بزرگوار قرار گرفته به صلاح و خوش رفتاری گراییده بودند.

وقتی از این غلامان جویای حال امام شدند، می گفتند این زندانی روزها روزه دار است و شبها تا بامداد به عبادت و راز و نیاز با معبود خود سرگرم است و با کسی سخن نمی گوید.

عبیدالله خاقان وزیر معتمد عباسی با همه غروری که داشت وقتی با حضرت عسکری ملاقات می کرد به احترام آن حضرت برمی خاست، و آن حضرت را بر مسند خود می نشانید. پیوسته می گفت: در سامره کسی را مانند آن حضرت ندیده ام، وی
زاهدترین و داناترین مردم روزگار است.

پسر عبیدالله خاقان می گفت: من پیوسته احوال آن حضرت را از مردم می پرسیدم. مردم را نسبت به او متواضع می یافتم. می دیدم همه مردم به بزرگواریش معترفند و دوستدار او می باشند.

با آنکه امام (ع) جز با خواص شیعیان خود رفت و آمد نمی فرمودند، دستگاه خلافت عباسی برای حفظ آرامش خلافت خود بیشتر اوقات، آن حضرت را زندانی و ممنوع از معاشرت داشت.


از جمله مسائل روزگار امام حسن عسکری (ع) یکی نیز این بود که از طرف خلافت وقت، اموال و اوقات شیعه، به دست کسانی سپرده می شد که دشمن آل محمد (ص) و جریانهای شیعی بودند، تا بدین گونه بنیه مالی نهضت تقویت نشود.چنانکه نوشته اند که احمد بن عبیدالله بن خاقان از جانب خلفا، والی اوقاف و صدقات بود در قم، و او نسبت به اهل بیت رسالت، نهایت مرتبه عداوت را داشت.

نیز اصحاب امام حسن عسکری، متفرق بودند و امکان تمرکز برای آنان نبود، کسانی چون ابوعلی احمد بن اسحاق اشعری در قم و ابوسهل اسماعیل نوبختی در بغداد می زیستند، فشار و مراقبتی که دستگاه خلافت عباسی، پس از شهادت حضرت رضا (ع) معمول داشت، چنان دامن گسترده بود که جناح مقابل را با سخت ترین نوع درگیری واداشته بود. این جناح نیز طبق ایمان به حق و دعوت به اصول عدالت کلی، این همه سختی را تحمل می کرد، و لحظه ای از حراست (و نگهبانی) موضع غفلت نمی کرد.

اینکه حضرت هادی (ع) و حضرت امام حسن عسکری (ع) هم از سوی دستگاه خلافت تحت مراقبت شدید و ممنوع از ملاقات با مردم بودند و هم امامان بزرگوار ما - جز با یاران خاص و کسانی که برای حل مشکلات زندگی مادی و دینی خود به آنها مراجعه می نمودند - کمتر معاشرت می کردند به جهت آن بود که دوران غیبت حضرت مهدی (ع) نزدیک بود، و مردم می بایست کم کم بدان خو گیرند، و جهت سیاسی و حل مشکلات خود را از اصحاب خاص که پرچمداران مرزهای مذهبی بودند بخواهند، و پیش آمدن دوران غیبت در نظر آنان عجیب نیاید.

باری، امام حسن عسکری (ع) بیش از 29سال عمر نکرد ولی در مدت شش سال امامت و ریاست روحانی اسلامی، آثار مهمی از تفسیر قرآن و نشر احکام و بیان مسائل فقهی و جهت دادن به حرکت انقلابی شیعیانی که از راههای دور برای کسب فیض به محضر امام (ع) می رسیدند بر جای گذاشت

اشعار شهادت امام عسکری

اشعار شهادت امام حسن عسگری (علیه السلام)

حضرت زهرا(س)،امام حسن عسگری(ع)-شهادت


از ما زمینیان به شما آسمان سلام

مولای دلشکسته امام زمان سلام

این روزها هزار و دو چندان شکسته ای

حالا کجای روضه بابا نشسته ای

رخت سیاه داغ پدر کرده ای تنت

قربان ریشه های نخ شال گردنت

آماده می کنی کفن و تربت و لحد

مرد سیاه پوش، خدا صبرتان دهد

گویا دوباره بی کس  و بی یار وخسته ای

این روزها کنار دو بستر نشسته ای

انگار غصه دار جراحات سینه ای

گاهی به سامرایی و گاهی مدینه ای

یک بار فکر زهر و دل پر شراره ای

یک بار فکر واقعه گوشواره ای

با این که بر سرِ پدرِ دیده بسته ای

اما به یاد مادر پهلو شکسته ای

آن مادری که بال و پرش درد می کند

هم کتف و شانه هم کمرش درد می کند

هم بین خانه گفت و شنودش اشاره شد

هم آسمان روسریش پر ستاره شد

دو ماه و نیم کار حسن مو شکافی و

دو ماه و نیم بازوی مادر غلافی و...

ادامه در ادامه مطلب......

شعر آغاز امامت حضرت مهدی

سرود به مناسبت فرارسیدن ایام امامت ِ حضرت مهدی علیه السلام

دوباره آمده فصل ِ،بهار ِ ناب ِ خوش عهدی

ربیعُ الاوّل و عالَم،همه به ذکر یا مهدی

شور و شعف از عطای حضرت حق بر همه دلها مبارک

شکفتن ِلاله های فخر و عزّت در دل ِ صحرا مبارک

امامت ِ مهدی ِ آل پیمبر یوسف زهرا مبارک

دارم ای آقا به سر هوای تو،حضرت مهدی جانم فدای تو

حضرت مهدی جانم فدای تو...

شبیه ِ پاکی ِ زمزم،زُلال ِ نم نم ِ بارون

به عشق یوسف ِ زهرا،سامراییه دلامون

کاش که میشد،سامرا باشیم و این جشن امامت رو بگیریم

ای خدا ما،همگی بر بند عشق یوسف زهرا اسیریم

قسم به عشق،ما بی عشق و بی ولای ِ آل پیغمبر میمیریم

در دل عالم شور ِتن ولای تو حضرت مهدی جانم فدای تو

حضرت مهدی جانم فدای تو...

میریم به آسمون عشق،به سوی قُرب ِ الی الله

یکی با بال ِ تولا،یکی با بال ِ تبری

لعنت ِ ما به تمام ِ دشمنای مکتب اسلام و قرآن

از اوّلی،تا هم اکنون همنوا با رهبر و پیر جماران

آمریکا و صهیونیست و انگلیس و داعش و یاران ِ آنان

لاله ی سُرخم به کربلای تو،حضرت مهدی جانم فدای تو

حضرت مهدی جانم فدای تو...

متون زیبای روز دانشجو

قربانی می‌خواهد!
از راه رسیده و نرسیده، گام‌های آلوده‌اش را بر خاک ایران گذاشته و حالا قربانی می‌خواهد. گرگی است که بر گله خواهد زد و چوپان، به افتخار هم‌نشینی با او، بهترین‌ها را قربانی می‌کند.
سه قطره خونی که 16 آذر 1332 به پای نیکسون ریخته شد و سنگفرش‌های دانشگاه تهران را نگین کرد، هنوز هم زنده و جاری است.
هنوز این قطره‌های سرخ، بخار بلند می‌شود و اگر نبود که برای حفظ سنگر ایستاده‌اند، جاری می‌شدند و دانشگاه و تهران را با خود می‌بردند.
بوی تازگی که از عصاره جان دانشجو برمی‌خیزد، همراه با بوی سنگفرش‌های لگدمال شده دانشکده فنی، در خیابان‌های دانشگاه می‌پیچید، از زیر در می‌گذرد و تمام ایران را فرا می‌گیرد. آن وقت به یاد می‌آوری که در 16 آذر، خشم و اعتراض دانشجویان را با گلوله پاسخ گفتند و تن‌های نحیفشان را پیش پای نیکسون، به خاک و خون کشیدند.
قلم‌های شکسته و دفترهای پاره را به یاد می‌آوری که این‌جا و آن جا، روی پله‌های دانشکده فنی افتاده بودند و فریادهای فرو خفته‌ای که از آن به بعد، هر سال، فضای دانشگاه را پر می‌کنند.

جملات زیبا روز دانشجو

روز دانشجو، روز در هم آمیختن تقوا با علم و دانش اندوزی،
بر شما دانشجوی با ایمان مسلمان گرامی باد
.
.
.
مشروط چشمانت منم
روزت مبارک نازنین !
.
.
.
صفایی ندارد ارسطو شدن
خوشا پر کشیدن پرستو شدن
تو که پر نداری پرستو شوی
بنشین درس بخون تا ارسطو شوی
روز دانشجو بر ارسطو های آینده ایران مبارک !
.
.
.
فرا رسیدن روز دانشجو، روز ارج نهادن به جایگاه والای دانش و بینش،
بر دانشجویان بابصیرت ایران اسلامی مبارک باد

مقاله روز معلول

54

اشاره

منشور سال 1982 سازمان ملل، روز معلولان را، برخاسته از نیازهای به حق افرادی می داند که به رغم محدودیت های حسی و حرکتی، به دلیل برخورداری از جوهره انسانی، باید همچون دیگران، ازامکانات رفاهی و اجتماعی برخوردار شوند. حق بهره مندی از خدمات آموزش و پرورش، بهداشت، مسکن، اشتغال، امکانات تفریحی و...، همگی به عنوان موضوعات محوری در قوانین و آیین نامه های مربوط به حقوق معلولان به شمار می آید.

معلول کیست؟

معلول به کسی گفته می شود که بر اثر نقص جسمی یا ذهنی، اختلال قابل توجهی به طور مستمر بر سلامت و کارایی عمومی، و یا در شئون اجتماعی، اقتصادی و حرفه ای او به وجود آید، به طوری که این اختلال، از استقلال فردی، اجتماعی و اقتصادی وی بکاهد. این گروه، شامل ناشنوا، نابینا، و معلول جسمی، حرکتی و ذهنی می باشد. آمار ارائه شده از سوی سازمان بهداشت جهانی، نشان می دهد که تا سال 1378، ده درصد از جمعیت جوامع صنعتی و دوازده درصد ازجمعیت جوامع روبه توسعه را، افراد معلول تشکیل می دهند. در ایران، حدود سه درصد به نوعی دچار معلولیت های جسمی جزئی یا کلی هستند. معلولیت، گاه به علت نبود در مان مناسب، در طول زندگی و تا پایان عمر، با این گونه افراد خواهد بود.

ادامه در ادامه مطلب

احترام، نه ترحم

آنچه در ارتباطات اجتماعی با معلول باید در نظر گرفت، این نکته است که ارتباط با آنها، باید همراه احترام باشد و از ترحم به ایشان دوری گزید. تفاوت این دو نوع رفتار در این است که در اولی، طرفِ موردِ احترام، انسانی بزرگ به شمار می آید؛ اما در گزینه ترحم، مخاطبْ انسانی ذلیل و خوار شمرده می شود که باید همواره دست او را گرفت و به شخصیت و روحیات وی، اندک توجهی نمی گردد. به یاد داشته باشیم آنچه توانایی را می سازد، اراده است و اراده اگر بخواهد جاری شود، هیچ بهانه ای را نمی شناسد.

اشتغال معلول

اشتغال هر فرد، موجب استقلال اقتصادی او می شود. داشتن شغل، به شخص هویت و تشخّص اجتماعی بخشیده و در او، اعتماد به نفس به وجود می آورد. متأسفانه تعداد زیادی از معلولان،به رغم گذراندن دوره های تحصیلات عالی و کسب دانش و مهارت لازم، نمی توانند به اشتغال مناسب برسند. در زمینه اشتغال زایی برای معلولان، تبعیض فاحشی وجود دارد وگاه میزان بیکاری میان معلولان، دو برابر بیکاران عادی است؛ در صورتی که براساس قانون، دولت موظف است سه درصد از اشتغال را به معلولان اختصاص دهد، ولی این قانون تاکنون به صورت مطلوب اجرا نشده و شاهدیم که موضوع اشتغال معلولان، با بی مهری روبه رو گردیده است. به ناچار تعداد قابل توجهی از آنان، باید بیشترین وقت خود را در میان خانوده سپری کرده و زندگی خود را به سختی ادامه دهند.

تفریح و سرگرمی

توجه به تفریح و ورزش، موجب سلامت جسمی و بهداشت روانی بخش عظیمی از نیروی خلاق معلولان را فراهم می آورد. بیشتر این افراد نمی توانند از امکانات تفریحی موجود در سطح جامعه استفاده مناسب کنند؛ چرا که محیط های تفریحی و ورزشی، با شرایط فیزیکی و بدنی معلولان متناسب نیست. شایسته است که مسئولان، درصدی از امکانات رفاهی و ورزشی را به معلولان اختصاص دهند، تا آنها نیز مانند سایر افراد جامعه، از این امکانات استفاده نمایند.

مشارکت اجتماعی

افراد معلول باید در تصمیم گیری ها، به ویژه درخصوص سازمان هایی که اعضای آن از معلولان تشکیل شده، یا معلولان در آن عضویت دارند و برای معلولان خدمت رسانی می کنند، مشارکت جدی و تاثیرگذار داشته باشند. کمک به تشکیل گروه های خودیار به منظور حمایت و توسعه جامعه خاص معلولان، از مهم ترین اقدامات برای مشارکت این گروه می باشد. تشکیل جوامع خاص معلولان نیز می تواند پاسخگوی نیازهای آنان باشد. از سوی دیگر، وجود چنین تشکیلاتی، موجب می شود تا افراد ضمن برخورداری از رابطه اجتماعی، استقلال اقتصادی، احترام اجتماعی، دسترسی به خدمات تخصصی، و نیز زندگی زناشویی و تشکیل خانواده، بتوانند دیدگاه ها و ایده هایشان را مطرح، و در مورد مسایل مربوط به زندگی خود، تصمیم گیری کنند.

آموزش و فرهنگ

معلولان باید فرصت یابند تا استعدادهای خلاّق هنری و فکری خود را رشد داده و آن را نه تنها برای منافع خود، بلکه برای غنی سازی جامعه به کار گیرند. به این منظور، باید دسترسی آنان برای مشارکت در فعالیت های فرهنگی تضمین شود. از شمار این اقدامات، می توان تهیه وسایل کمک ارتباطی برای ناشنوایان، منابع و مطالب علمی به خط بریل یا نوارهای صوتی برای اشخاصی که دچار اختلالات بینایی در سطح مختلف هستند، و خواندنی هایی که از لحاظ کمی و کیفی باتوان و استعداد افراد کم توان ذهنی مناسب باشد را نام برد.

یاری به معلولان

کمک و یاری رساندن به هم نوع، فضیلتی است بزرگ و در اسلام سفارش زیادی به آن شده است. البته این کمک باید به حال کمک گیرنده مفید باشدو موجب ناراحتی او نشود. کسانی که با انگیزه خودنمایی، ارضای حس خود بزرگ بینی و فخرفروشی به دیگران کمک می کنند، راه خطا می روند. در این میان، کمک به افراد معلول، برداشتن همه موانع و مشکلات نیست، بلکه کمک به انجام کاری است که این افراد از عهده آن برنمی آیند. فراهم ساختن امکانات شرکت واقعی معلولان جسمی در زندگی اجتماعی، در آن ها دلگرمی، اعتماد به نفس و نشاط می آفریند.

سخن آخر

افراد سالم و توان مند جامعه باید بدانند که معلولان هرگز نیازی به ترحم ندارند. هم نوعان سالم باید همواره بکوشند تا کمبود موجود در معلولان رابه صورت یک جریان طبیعی نشان دهند و کاری نکنند که این کمبود، زندگی معلول را از حالت طبیعی خارج کند و او را به فردی منزوی و جدای از جامعه تبدیل سازد. باید این حقیقت را بپذیریم که اگر فرد معلول به درون جامعه برمی گردد و به فعالیت می پردازد، حتما توان مندی دارد. پس نبایدبا ترحم یا تمسخر خویش، هیاهوی زیبای بازگشت به زندگی را در او خاموش کنیم، بلکه باید او را بپذیریم و تشویقش کنیم تا کارهایش را درست انجام دهد و با کارخواستن از آنها، آنان را در میان خود نگه داریم.

همه‌چیز درمورد بیمه

یف بیمه

واژه بیمه، در لغت به اطمینان، ضمانت، حفظ و نگهداری در برابر حوادث و خطرات معنا شده و در اصطلاح، ضمانت مخصوصی است از جان یا مال که در تمدن جدید رواج یافته است. به این ترتیب که برای شخص یا مال، ماهانه مبلغی به شرکت بیمه می دهند و درصورت رسیدن خطر به جان یا مال، شرکت مبلغ معینی می دهد. همچنین در علم اقتصاد، بیمه را چنین تعریف کرده اند: قراردادی است که براساس آن، بیمه گزار در مقابل پرداخت مبالغ معیّنی به بیمه گر، دارایی خود را در مقابل حوادث پیش بینی نشده بیمه می کند و بیمه گر هم تعهد می نماید در صورت بروز حادثه، بخشی یا تمامی مبلغ مورد ادعای بیمه گزار را براساس قرارداد اولیه بین طرفین، به وی پرداخت کند.

بیمه در تاریخ

شکل های گوناگونی از بیمه در دوره های مختلف تاریخ یافت می شود؛ چنانکه نشانه هایی از وجود بیمه نزد دریانوردان فِنیقی دیده شده است. البته بیمه محصولات تجاری، با رشد سرمایه داری تجاری توسعه یافت، به نحوی که در نیمه دوم قرن هیجدهم، در انگلستان قانون کامْبِلینگ آن را مجاز دانست و انقلاب صنعتی و رشد سرمایه داری، بیمه را به عنوان جزئی ضروری از نظام اقتصادی تلقی کرد و موجبات گسترش آن را فراهم آورد. مبنای تأسیس حقوقی و اجتماعی بیمه، در اصل بر اساس تعاون اجتماعی و اشتراک هر فرد در سود و زیان های دیگر افراد جامعه بوده است.

بیمه در قرن بیستم

بیمه با گستردگی کنونی، در قرن بیستم به وجود آمد و شاید رمز همگانی شدن آن در این قرن، وجود کارخانه ها، کارگاه ها و جمعیت فراوان کارگر بود که از یکسو سوانح و حوادث،سرمایه های صاحبان کارخانه ها را تهدید می کرد و از سوی دیگر، اشتغال به کارهای سخت و دشوارِ کارگران در این مراکز، آنان را در معرض خطرات گوناگون قرار می داد و می بایست برای آینده آنان و فرزندان و خانواده هایشان فکری می شد. از این رو، بیمه های عمر، حوادث، نقص عضو، بیماری، از کار افتادگی، پیری، بیکاری، بازنشستگی و... رواج یافت و بنیان گذارانِ اعلامیه جهانی حقوق بشر نیز در سال 1948 میلادی، بدان تصریح کردند و دولت ها را به پیاده کردن این حق انسانی واداشتند.

بیمه در تاریخ عرب و اسلام

در تاریخ عرب و اسلام، پیمان هایی شبیه قراردادهای بیمه امروزی مشاهده می شود که تأمین خسارت بازرگانان، از اهداف آن به حساب می آمد. از شمار این پیمان ها، پیمان «حلف الفضول» است که میان جوانان و جوان مردان قریش بسته شد و در آن، تعهد گردیده بود که اگر حقوق افراد فقیر و مستضعف مکه تضییع شود، آن را از زیادی اموال ثروتمندان بستانند و نیازمندان را در حمایت اقتصادی و نظامی خود در مقابل ستمگران قرار دهند. رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله نیز در این پیمان شرکت داشتند.

بیمه در حقوق اسلام

در قوانین اسلامی، اگرچه بیمه اجتماعی یک تأمین حقوقی است، ولی فلسفه آن با فلسفه بیمه های اجتماعی در دیگر مکتب های سیاسی و اقتصادی جهان تفاوت اساسی دارد. در حقوق اسلام، بیمه های اجتماعی اولاً براساس جهان بینی خاص و قبول وحدت و یکپارچگی نوع بشر، یعنی جامعه جهانی انسانی و احترام به آن بنا شده، و ثانیا بر پایه واحد مستقل و پیوسته بودن جامعه اسلامی است که در آن، افراد وابسته به این مذهب وظیفه دارند به نیازهای یکدیگر، مثل نیاز شخصی خود رسیدگی کنند و احتیاجات آنان را برآورند؛ چرا که جامعه اسلامی، جامعه ای بر اساس تعاون و هم بستگی است.