راه اندازی سایت و فروشگاه طب الهی

سلام

امیدوارم حالتون خوب باشه و سال جدید رو با شادی شروع کرده باشید..

به توفیق الهی سایت طب الهی برای نشر مطالب طبی و سبک زندگی اهل بیت و تجربیات دانشمندان طب اسلامی و سنتی راه اندازی شد.. 

و با توفیقی دیگه فروشگاه طب الهی جهت سهولت در دریافت داروهای گیاهی و ترکیبی و حتی خشکبار بصورت سریع و با کیفیت بالا و قیمت حداقلی دریافت کنید..

درمان سرماخوردگی طبق طب اسلامی

در روایات آمده سرما خوردگی را درمان نکنید زیرا ایمنی از بیماری‌های سخت‌تر است، در روایات از سرماخوردگی به سربازان خدا تعبیر شده که از انسان در مقابل بیماری‌های سخت تر دفاع می‌کنند و منشأ آن را سرکوب می‌کنند. شاید بتوان گفت که عامل بسیاری از بیماری‌های صعب‌العلاج، درمان سرماخوردگی است.

در روایتی شخصی از امام صادق (ع) درمان سرماخوردگی را می‌خواهد و امام با اینکه دارو را معرفی می‌کند توصیه می‌کند که سرماخوردگی را درمان نکند «وان امکنک إلا تعالجه بشئ فافعل فإن فیه منافع کثیره» یعنی «اگر برایت ممکن است آن را درمان نکن زیرا منافع آن زیاد است.»

درمان اول داروی امام کاظم (ع) است، در طب اسلامی یک داروی ترکیبی به نام داروی امام کاظم (ع) وجود دارد که هم درمان و هم پیشگیری از سرماخوردگی است و اگر هر ده روز یک‌بار از آن استفاده شود انسان به بیماری سرماخوردگی دچار نخواهد شد و اگر بخواهیم برای درمان استفاده کنیم بهتر است در ابتدای بیماری از آن استفاده شود همچنین برای کودکان هم قابل‌استفاده است، این دارو تشکیل شده از مسطکی و هلیله سیاه و شکر است، البته در تابستان باید به‌جای مسطکی از رازیانه استفاده کرد. شکر باید از نی‌شکر باشد و ترجیحاً شکر سرخ باشد. نباید خیلی نرم آسیاب کرد زیرا اثر آن کم می‌شود، نصف قاشق چای‌خوری از آن را در گلو می‌پاشند و یک تا دو ساعت چیزی نمی‌خورند تا در گلو بماند، این دارو پیشگیری از کل بیماری‌هاست و در روایت آمده که در ماه سه بار استفاده شود یعنی هر ده روز یک‌بار. در روایت آمده: «موسى بن جعفر علیهما السلام وقد اشتکى فجاءه المترفعون بالادویة یعنى الاطباء فجعلوا یصفون له العجایب فقال: این یذهب بکم اقتصروا على سید هذه الادویة الاهلیلج والرازیانج والسکر فی استقبال الصیف ثلاثة اشهر فی کل شهر ثلاث مرات وفی استقبال الشتاء ثلاثة اشهر کل شهر ثلاث أیام ثلاث مرات ویجعل موضع الرازیانج مصطکى فلا یمرض إلا مرض الموت.» یعنی «امام کاظم (ع) مبتلا به بیماری شدند و طبیبان داروهای مختلفی برای ایشان تجویز کردند، امام فرمودند به کجا می‌روید، از این دارو که سید داروهاست استفاده کنید، هلیله و رازیانه و شکر در ابتدای تابستان سه ماه و در هرماه سه مرتبه و در ابتدای زمستان سه ماه و در هرماه سه مرتبه به‌جای رازیانه، مسطکی جایگزین کنید، پس تا زمان مرگ مریض نخواهید شد.»

اگر می‌بینید که در طب سنتی و دیگر مکاتب طبی تنوع و گستره‌ی داروها و درمان‌ها بسیار زیاد و متنوع است این نشانه برتری نیست بلکه به سفارش امام کاظم (ع) نباید به سراغ داروهای متفاوت و زیاد رفت و طب اسلامی بهترین است. شاید سؤال شود که وقتی سرماخوردگی پیشگیری از بیماری‌های سخت است آیا جایز است با داروی امام کاظم (ع) از سرماخوردگی پیشگری کرد؟ در پاسخ باید گفت که داروی امام کاظم (ع) خود پیشگری از کل بیماری‌ها و بیماری‌های سخت هم هست و مشکلی ندارد.

درمان دوم سعوط است، در روایت آمده: «شکوت إلیه الزکام صنع من صنع الله جند من جنود الله بعثه الله الى علة فی بدنک لیقلعها فإذا قلعها فعلیک بوزن دانق شونیز ونصف دانق کندس یدق وینفخ فی الانف فانه یذهب بالزکام وان امکنک إلا تعالجه بشئ فافعل فإن فیه منافع کثیره.» یعنی «به امام صادق (ع) از سرماخوردگی شکایت کردم، امام فرمودند این کار خداست، سربازی از سربازان خداست، خداوند این سرباز را فرستاده برای ریشه‌کن کردن یک بیماری در بدنت، زمانی که این بیماری را ریشه‌کن کند بر تو باد به‌اندازه یک دانیق (هشت دانه گندم یا جو) سیاه‌دانه و نصف دانیق (چهار دانه گندم یا جو) کندش، آسیاب شود و در بینی ریخته شود (به شکل انفیه) زیرا این انفیه سرماخوردگی را برطرف می‌کند و اگر می‌توانی درمان نکنی، درمان نکن زیرا در سرماخوردگی منافع زیادی وجود دارد.» کندش ریشه گیاهی است که ظاهر آن سیاه و درون آن زرد است. این مقدار از دارو که در روایت معرفی‌شده برای مصرف یک نفر است و باید کامل مصرف شود و می‌توان در دو یا سه نوبت استفاده کرد و نباید به مقدار بیشتر دارو درست کرد زیرا سیاه‌دانه اگر آسیاب شود و بماند سمی می‌شود بنابراین تنها باید به مقدار مصرف آسیاب کرد.

درمان سوم روغن بنفشه است، امام صادق (ع) می‌فرمایند: «تأخذ دهن بنفسج فی قطنة فاحتمله فی سفلتک عند منامک ، فإنه نافع للزکام إن شاء الله.» یعنی «روغن بنفشه را در پنبه قرار بده و در مقعد قرار بده در موقع خواب، بخواست خدا برای سرماخوردگی مفید است.» درباره روغن بنفشه باید دقت کرد که هم باید روغن کنجد یا زیتون که به‌عنوان روغن پایه استفاده می‌شود اصل و مرغوب باشد و هم گل بنفشه، بهترین گل بنفشه، گل بنفشه خراسانی است، در روایت آمده: «ما یأتینا من ناحیتکم شئ أحب إلینا من البنفسج.» یعنی «چیزی محبوب‌تر از بنفشه از ناحیه شما (خراسان) به ما نرسیده‌ است.» چون بنفشه کمیاب است پنیرک را به‌جای آن می‌فروشند که شبیه بنفشه است ولی خواص آن را ندارد. البته بنفشه مازندران چون نور آفتاب کمتر به آن می‌رسد رنگش سفید است و خواص کمتری هم دارد. توجه شود که روغن بنفشه در فرآیند تولید نباید در معرض گرما یا نور مستقیم خورشید قرار بگیرد.

در روایات فراوان به روغن بنفشه سفارش شده، پیامبر (ص) می‌فرمایند: «علیکم بدهن البنفسج ، فإن له فضلاً على الأدهان کفضلی على سائر الخلق» یعنی «بر شما باد روغن بنفشه، زیرا برتری روغن بنفشه بر دیگر روغن‌ها مانند برتری من بر دیگر مردمان است.» همچنین آمده: «فضل البنفسج على الادهان کفضل الاسلام على الأدیان» یعنی «برتری روغن بنفشه بر دیگر روغن‌ها مانند برتری اسلام بر دیگر ادیان است.»

دل نوشته1

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین وصل الله علی محمد و اله الطاهرین

همیشه همه چیز را می توان از سر گرفت و باز آفرید و  دوباره نوشت ؛حتی سرنوشت!

شاید هنگامی که با نا امیدی یا شاید هم غفلت هسته ی خرمــا را می اندازی روی خاک خشک بفکر آن نباشی که روزی نخلی تنومند میشود ... ؛

شاید که در آن زمانی که مغزت در هضم لذت شیرینی آن است و دندانت ریز به ریز گوشته را به آسیاب می رساند ندانی که آن هسته خجسته میشود روزی و بهاری بر پا میکند؛

انسانها آن وقت نفس عمیق می کشند که نفس عزیزشان متوجه بی توجهی شده است.

حالا نمیگویم همه عمیق نفس ها عمیق بی توجهی دمی است ؛اما یک دم یک عمل یک خطا بظاهر کوچک یک عــــــــــمر هــزار مشکل به بار می آورد و حالا وقتی نمی توان غلط گیر گرفت باید سفید نوشت... ؛

با فکر سپید بنویس تا سفید اثر بگذاری هر چه بر سفید بنویسند عیب خود گفته اند چون از اثر خود برجای گذاشته اند راستی مواظب باش خطا مکن که عیب پاکان مو اندر ماست است ؛

شما را به سپیدی میسپارم که نورش جهان را سفیــد میکند ؛

رضـا بزی

تسلیت رحلت ایت الله هاشمی رفسنجانی

سلام وفات ایت الله هاشمی رفسنجانی را به مقام معظم رهبری.خانواده ایشان و ملت ایران تسلیت و تعضیت عرض میکنیم ؛

خدا ما و ایشان را ببخشد ؛

دانلود سینمایی فروشنده

سلام

دانلود فیلم فروشنده در ادامه مطلب

مشخصات فیلم : 
کارگردان : اصغر فرهادی
تهیه کننده :
سال تولید : 1394
ژانر : اجتماعی
مدت زمان : 100 دقیقه

لیست بازیگران : 
شهاب حسینی , ترانه علیدوستى , بابک کریمى , مارال بنی‌آدم , نیوشا جعفریان , عماد امامی , مجتبی پیرزاده , سام ولی‌پور , محمد امامى , فرشته الماسیان , کامران محسنی , حشمت خواجه‌زارع و . . .

خلاصه داستان :

فیلم فروشنده درباره ی زندگى زن و شوهرى مى‌پردازد که در حال بازى در نمایش ” مرگ فروشنده ” نوشته آرتور میلر هستند.

به محض پخش فیلم در شبکه خانگی این فیلم برای دانلود شما عزیزان قرار خواهد گرفت ؛

شعر ولادت رسول اکرم‌ و اما صادق

دو چشمِ آمنه بر روی احمد / گره خورده دلش بر موی احمد

گهی خندان گهی محو تماشا / چو می‌بیند خمِ ابروی احمد

خجسته میلاد پیامبر اکرم مبارک باد

—–

جهان را حق به عشقش آفریده / وجودش کلِ هستی را خریده

بگویم از مه رویِ محمّد / کسی زیباتر از او را ندیده …

—–

جهان سرسبز و خرم گشت از میلاد پیغمبر

منور قلب عالم گشت از میلاد پیغمبر

بده ساقى مى باقى که غرق عشرت و شادى

دل اولاد آدم گشت از میلاد پیغمبر …

—–

مژده که میلاد شه خاتم است

عید سعید نبى اکرم است

مژده که مسرورى عالم رسید

خرمى عالم و آدم رسید …

—–

خورشید عشق را، ره شام و زوال نیست

بر هر دلی که تافت، در آن دل ضلال نیست

در آسمان دلبری و آستان عشق

نور جمال دلبر ما را مثال نیست 

پیامک ولادت امام صادق و رسول خدا

عترت آمد از آیینه ام

کیست در غار حرای سینه ام
رگ رگم پیغام احمد می دهد
سینه ام بوی محمد می دهد
میلاد پیامبر اکرم و امام صادق (ع) تهنیت باد

—–

دلم به یاد تو امشب لبالب از شور است
تو کیستی که حریمت چو کعبه مشهور است؟
میلاد نبی اکرم(ص) مبارک

—–

حق چو دید آن نور مطلق در حضور
آفرید از نور او صد بحر نور
آفرینش را جز او مقصود نیست
پاک دامن تر زاو موجود نیست
میلاد نبی اکرم (ص) و امام صادق(ع)گرامی باد

—–

چهل حدیث از امام صادق

1- قالَ الإمامُ جَعْفَرُ بنُ محمّد الصّادقُ (علیه السلام) : 
حَدیثی حَدیثُ أبى، وَ حَدیثُ أبى حَدیثُ جَدى، وَ حَدیثُ جَدّى حَدیثُ الْحُسَیْنِ، وَ حَدیثُ الْحُسَیْنِ حَدیثُ الْحَسَنِ، وَ حَدیثُ الْحَسَنِ حَدیثُ أمیرِالْمُؤْمِنینَ، وَ حَدیثُ أمیرَالْمُؤْمِنینَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ (صلى الله علیه وآله وسلم)، وَ حَدیثُ رَسُولِ اللهِ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ.([1]) 
حضرت امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمود: سخن و حدیث من همانند سخن پدرم مى باشد، و سخن پدرم همچون سخن جدّم، و سخن جدّم نیز مانند سخن حسین و نیز سخن او با سخن حسن یکى است و سخن حسن همانند سخن امیرالمؤمنین علىّ و کلام او از کلام رسول خدا مى باشد، که سخن رسول الله به نقل از سخن خداوند متعال خواهد بود.

2- قالَ(علیه السلام): مَنْ حَفِظَ مِنْ شیعَتِنا أرْبَعینَ حَدیثاً بَعَثَهُ اللهُ یَوْمَ الْقیامَهِ عالِماً فَقیهاً وَلَمْ یُعَذِّبْهُ.([2] ) 
فرمود: هرکس از شیعیان ما چهل حدیث را حفظ کند ـ و به آن ها عمل نماید ـ، خداوند او را دانشمندى فقیه در قیامت محشور مى گرداند و عذاب نمى شود.

3- قالَ (علیه السلام): قَضاءُ حاجَهِ الْمُؤْمِنِ أفْضَلُ مِنْ ألْفِ حَجَّه مُتَقَبَّله بِمَناسِکِها، وَ عِتْقِ ألْفِ رَقَبَه لِوَجْهِ اللهِ، وَ حِمْلانِ ألْفِ فَرَس فى سَبیلِ اللهِ بِسَرْجِها وَ لَحْمِها.([3]) 
فرمود: برآوردن حوائج و نیازمندى هاى مؤمن از هزار حجّ مقبول و آزادى هزار بنده و فرستادن هزار اسب مجهّز در راه خدا، بالاتر و والاتر است.

4- قالَ (علیه السلام): أَوَّلُ ما یُحاسَبُ بِهِ الْعَبْدُ الصَّلاهُ، فَإنْ قُبِلَتْ قُبِلَ سائِرُ عَمَلِهِ، وَ إذا رُدَّتْ، رُدَّ عَلَیْهِ سائِرُ عَمَلِهِ.([4]) 
فرمود: اوّلین محاسبه انسان در پیشگاه خداوند پیرامون نماز است، پس اگر نمازش قبول شود بقیه عبادات و اعمالش نیز پذیرفته مى گردد وگرنه مردود خواهد شد.

5- قالَ (علیه السلام): إذا فَشَتْ أرْبَعَهٌ ظَهَرَتْ أرْبَعَهٌ: إذا فَشا الزِّنا کَثُرَتِ الزَّلازِلُ، وَ إذا اُمْسِکَتِ الزَّکاهُ هَلَکَتِ الْماشِیَهُ، وَ إذا جارَ الْحُکّامُ فِى الْقَضاءِ اُمْسِکَ الْمَطَرُ مِنَ السَّماءِ، وَ إذا ظَفَرَتِ الذِّمَهُ نُصِرُ الْمُشْرِکُونَ عَلَى الْمُسْلِمینَ.([5]) 
فرمود: هنگامى که چهار چیز در جامعه شایع و رایج گردد چهار نوع بلا و گرفتارى پدید آید: 
چنانچه زنا رایج گردد زلزله ـ و مرگ ناگهانى ـ فراوان شود. 
چنانچه زکات و خمسِ اموال پرداخت نشود حیوانات نابود شود. 
اگر حاکمان جامعه و قُضات ستم و بى عدالتى نمایند باران ـ رحمت خداوند ـ نمى بارد. 
و اگر اهل ذمّه تقویت شوند مشرکین بر مسلمین پیروز آیند.

6- قالَ (علیه السلام): مَنْ عابَ أخاهُ بِعَیْب فَهُوَ مِنْ أهْلِ النّارِ.([6]) 
فرمود: هرکس برادر ـ ایمانى خود را برچسبى بزند و او ـ را متّهم کند از اهل آتش خواهد بود.

7- قالَ (علیه السلام): الصَّمْتُ کَنْزٌ وافِرٌ، وَ زَیْنُ الْحِلْمِ، وَ سَتْرُالْجاهِلِ.([7]) 
فرمود: سکوت همانند گنجى پربهاء، زینت بخش حلم و بردبارى است; و نیز سکوت، سرپوشى بر آبروى شخص نادان و جاهل مى باشد.

8- قالَ (علیه السلام): اِصْحَبْ مَنْ تَتَزَیَّنُ بِهِ، وَ لا تَصْحَبْ مَنْ یَتَزَّیَنُ لَکَ.([8]) 
فرمود: با کسى دوستى و رفت و آمد کن که موجب عزّت و سربلندى تو باشد، و با کسى که مى خواهد از تو بهره ببرد و خودنمائى مى کند همدم مباش.

9- قالَ (علیه السلام): کَمالُ الْمُؤْمِنِ فى ثَلاثِ خِصال: الْفِقْهُ فى دینِهِ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَهِ، وَالتَّقْدیرُ فِى الْمَعیشَهِ.([9]) 
فرمود: شخصیّت و کمال مؤمن در سه خصلت است: آشنا بودن به مسائل و احکام دین، صبر در مقابل شداید و ناملایمات، زندگى او همراه با حساب و کتاب و برنامه ریزى دقیق باشد.

10- قالَ (علیه السلام): عَلَیْکُمْ بِإتْیانِ الْمَساجِدِ، فَإنَّها بُیُوتُ اللهِ فِى الاْءرْضِ، و مَنْ أتاها مُتَطَهّراً طَهَّرَهُ اللهُ مِنْ ذُنُوبِهِ، وَ کُتِبَ مِنْ زُوّارِهِ.([10]) 
فرمود: بر شما باد به دخول در مساجد، چون که آن ها خانه خداوند بر روى زمین است; و هر کسى که باطهارت وارد آن شود خداوند متعال او را از گناهان تطهیر مى نماید و در زمره زیارت کنندگانش محسوب مى شوند.

11- قالَ (علیه السلام): مَن قالَ بَعْدَ صَلوهِ الصُّبْحِ قَبْلَ أنْ یَتَکَلَّمَ: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ، وَ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ إلاّ بِاللهِ الْعَلىّ الْعَظیمِ» یُعیدُها سَبْعَ مَرّات، دَفَعَ اللهُ عَنْهُ سَبْعینَ نَوْعاً مِنْ أنْواعِ الْبَلاءِ، أهْوَنُهَاالْجُذامُ وَالْبَرَصُ.([11]) 
فرمود: هر کسى بعد از نماز صبح پیش از آن که سخنى مطرح کند، هفت مرتبه بگوید: «بسم الله الرّحمنالرّحیم، لا حول و لا قوّه إلاّ بالله العلیّ العظیم» خداوند متعال هفتاد نوع بلا از او دور گرداند که ساده ترین آن ها مرض پیسى و جذام باشد.

12- قالَ (علیه السلام): مَنْ تَوَضَّأَ وَ تَمَنْدَلَ کُتِبَتْ لَهُ حَسَنَهٌ، وَ مَنْ تَوَضَّأَ وَلَمْ یَتَمَنْدَلْ حَتّى یَجُفَّ وُضُوئُهُ، کُتِبَ لَهُ ثَلاثُونَ حَسَنَهً.([12]) 
فرمود: هرکس وضو بگیرد و با حوله خشک نماید یک حسنه دارد و چنانچه خشک نکند سى حسنه خواهد داشت.

13- قالَ (علیه السلام): لاَفْطارُکَ فى مَنْزِلِ أخیکَ أفْضَلُ مِنْ صِیامِکَ سَبْعینَ ضِعْفاً.([13]) 
فرمود: اگر افطارى روزه ات را در منزل برادر - مؤمنت - ، انجام بدهى ثوابش هفتاد برابر اصل روزه است.

14- قالَ (علیه السلام): إذا أفْطَرَ الرَّجُلُ عَلَى الْماءِ الْفاتِرِ نَقى کَبِدُهُ، وَ غَسَلَ الذُّنُوبَ مِنَ الْقَلْبِ، وَ قَوىَّ الْبَصَرَ وَالْحَدَقَ.([14]) 
فرمود: چنانچه انسان روزه خود را با آب جوش افطار نماید کبدش پاک و سالم باقى مى ماند، و قلبش از کدورت ها تمیز و نور چشمش قوى و روشن مى گردد.

15- قالَ (علیه السلام): مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ فِى الْمُصْحَفِ مُتِّعَ بِبَصَرِهِ، وَ خُنِّفَ عَلى والِدَیْهِ وَ إنْ کانا کافِرَیْنِ.([15]) 
فرمود: هر که قرآن شریف را از روى آن قرائت نماید بر روشنائى چشمش افزوده گردد; و نیز گناهان پدر و مادرش سبک شود گرچه کافر باشند.

16- قالَ (علیه السلام): مَنْ قَرَءَ (قُلْ هُوَاللهُ أحَدٌ) مَرَّهً واحِدَهً فَکَأنَّما قَرَءَ ثُلْثَ الْقُرآنِ وَ ثُلْثَ التُّوراهِ وَ ثُلْثَ الاْنْجیلِ وَ ثُلْثَ الزَّبُورِ.([16]) 
فرمود: هر که یک مرتبه سوره توحید را تلاوت نماید، همانند کسى است که یک سوّم قرآن و تورات و انجیل و زبور را خوانده باشد.

17- قالَ (علیه السلام): إنَّ لِکُلِّ ثَمَرَه سَمّاً، فَإذا أتَیْتُمْ بِها فأمسُّوهَاالْماء، وَاغْمِسُوها فِى الْماءِ.([17]) 
فرمود: هر نوع میوه و ثمره اى، مسموم و آغشته به میکرب ها است; هر گاه خواستید از آن ها استفاده کنید با آب بشوئید.

18- قالَ (علیه السلام): عَلَیْکُمْ بِالشَّلْجَمِ، فَکُلُوهُ وَأدیمُوا أکْلَهُ، وَاکْتُمُوهُ إلاّ عَنْ أهْلِهِ، فَما مِنْ أحَد إلاّ وَ بِهِ عِرْقٌ مِنَ الْجُذامِ، فَأذیبُوهُ بِأکْلِهِ.([18]) 
فرمود: شلغم را اهمیّت دهید و مرتّب آن را میل نمائید و آن را به مخالفین معرّفى نکنید، شلغم رگ جذام را قطع و نابود مى سازد.

19- قالَ (علیه السلام): یُسْتَجابُ الدُّعاءُ فى أرْبَعَهِ مَواطِنَ: فِى الْوِتْرِ، وَ بَعْدَ الْفَجْرِ، وَ بَعْدَالظُّهْرِ، وَ بَعْدَ الْمَغْرِبِ.([19]) 
فرمود: در چهار وقت دعا مستجاب خواهد شد: هنگام نماز وِتر، بعد از نماز صبح، بعد از نماز ظهر، بعد از نماز مغرب.

20- قالَ (علیه السلام): مَنْ دَعا لِعَشْرَه مِنْ إخْوانِهِ الْمَوْتى لَیْلَهَ الْجُمُعَهِ أوْجَبَ اللهُ لَهُ الْجَنَّهَ.([20]) 
فرمود: هرکس که در شب جمعه براى ده نفر از دوستان مؤمن خود که از دنیا رفته اند دعا و طلب مغفرت نماید، از اهل بهشت قرار خواهد گرفت.

21- قالَ (علیه السلام): مِشْطُ الرَّأسِ یَذْهَبُ بِالْوَباءِ، وَ مِشْطُاللِّحْیَهِ یُشَدِّدُ الاْضْراسَ.([21]) 
فرمود: شانه کردن موى سر موجب نابودى وَبا ـ و مانع ریزش مو ـ مى گردد، و شانه کردن ریش و محاسن ریشه دندان ها را محکم مى نماید.

22- قالَ (علیه السلام): أیُّما مُؤْمِن سَئَلَ أخاهُ الْمُؤْمِنَ حاجَهً وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلى قَضائِها فَرَدَّهُ عَنْها، سَلَّطَ اللهُ عَلَیْهِ شُجاعاً فى قَبْرِهِ، یَنْهَشُ مِنْ أصابِعِهِ.([22]) 
فرمود: چنانچه مؤمنى از برادر ایمانیش حاجتى را طلب کند و او بتواند خواسته اش را برآورد و انجام ندهد، خداوند در قبرش یک افعى بر او مسلّط گرداند که هر لحظه او را آزار رساند.

23- قالَ (علیه السلام): وَلَدٌ واحِدٌ یَقْدِمُهُ الرَّجُلُ، أفْضَلُ مِنْ سَبْعینَ یَبْقُونَ بَعْدَهُ، شاکینَ فِى السِّلاحِ مَعَ الْقائِمِ (عَجَّلَ اللهُ تَعالى فَرَجَهُ الشَّریف).([23]) 
فرمود: اگر انسانى یکى از فرزندانش را پیش از خود ـ به عالم آخرت ـ بفرستد بهتر از آن است که چندین فرزند به جاى گذارد و در رکاب امام زمان (علیه السلام) با دشمن مبارزه کنند.

24- قالَ (علیه السلام): إذا بَلَغَکَ عَنْ أخیکَ شَیْىءٌ فَقالَ لَمْ أقُلْهُ فَاقْبَلْ مِنْهُ، فَإنَّ ذلِکَ تَوْبَهٌ لَهُ. وَ قالَ (علیه السلام): إذا بَلَغَکَ عَنْ أخیکَ شَیْىءٌ وَ شَهِدَ أرْبَعُونَ أنَّهُمْ سَمِعُوهُ مِنْهُ فَقالَ: لَمْ أقُلْهُ، فَاقْبَلْ مِنْهُ.([1]) 
فرمود: چنانچه شنیدى که برادرت ـ یا دوستت ـ چیزى بر علیه تو گفته است و او تکذیب کرد قبول کن. همچنین فرمود: اگر چیزى را از برادرت بر علیه خودت شنیدى و نیز چهل نفر شهادت دادند، ولى او تکذیب کرد و گفت: من نگفته ام، حرف او را بپذیر.

25- قالَ (علیه السلام): لا یَکْمُلُ إیمانُ الْعَبْدِ حَتّى تَکُونَ فیهِ أرْبَعُ خِصال: یَحْسُنُ خُلْقُهُ، وَ سَیْتَخِفُّ نَفْسَهُ، وَ یُمْسِکُ الْفَضْلَ مِنْ قَوْلِهِ، وَ یُخْرِجَ الْفَضْلَ مِنْ مالِهِ.([2]) 
فرمود: ایمان انسان کامل نمى گردد مگر آن که چهار خصلت در او باشد: اخلاقش نیکو باشد، نفس خود را سبک شمارد، کنترل سخن داشته باشد، اضافى ثروتش ـ حقّ اللّه و حقّ النّاس ـ را بپردازد.

26-الَ (علیه السلام): داوُوا مَرْضاکُمْ بِالصَّدَقَهِ، وَ ادْفَعُوا أبْوابَ الْبَلایا بِالاْسْتِغْفارِ.([3]) 
فرمود: مریضان خود را به وسیله پرداخت صدقه مداوا و معالجه نمائید، و بلاها و مشکلات را با استغفار و توبه دفع کنید.

27- قالَ (علیه السلام): إنَّ اللهَ فَرَضَ عَلَیْکُمُ الصَّلَواتِ الْخَمْسِ فى أفْضَلِ السّاعاتِ، فَعَلَیْکُمْ بِالدُّعاءِ فى إدْبارِ الصَّلَواتِ.([4]) 
فرمود: خداوند متعال پنج نماز در بهترین اوقات را بر شما واجب گرداند، پس سعى کنید حوایج و خواسته هاى خود را پس از هر نماز با خداوند مطرح و درخواست کنید.

28- قالَ (علیه السلام): کُلُوا ما یَقَعُ مِنَ الْمائِدَهِ فِى الْحَضَرِ، فَإنَّ فیهِ شِفاءٌ مِنْ کُلِّ داء، وَلا تَأکُلُوا مایَقَعُ مِنْها فِى الصَّحارى.([5]) 
فرمود: هنگام خوردن غذا در منزل، آنچه که اطراف سفره و ظرف مى ریزد جمع کنید و میل نمائید که در آن ها شفاى دردهاى درونى است، ولى چنانچه در بیابان سفره انداختید; اضافه هاى آن را رها کنید ـ براىجانوران ـ .

29- قالَ (علیه السلام): أرْبَعَهٌ مِنْ أخْلاقِ الاْنْبیاءِ: الْبِرُّ، وَ السَّخاءُ، وَ الصَّبْرُ عَلَى النّائِبَهِ، وَ الْقِیامُ بِحَقِّ الْمُؤمِنِ.([6]) 
فرمود: چهار چیز از اخلاق پسندیده پیغمبران الهى است: نیکى، سخاوت، صبر و شکیبائى در مصائب و مشکلات، اجراء حقّ و عدالت بین مؤمنین.

30- قالَ (علیه السلام): إمْتَحِنُوا شیعتَنا عِنْدَ ثَلاث: عِنْدَ مَواقیتِ الصَّلاهِ کَیْفَ مُحافَظَتُهُمْ عَلَیْها، وَ عِنْدَ أسْرارِهِمْ کَیْفَ حِفْظُهُمْ لَها عِنْدَ عَدُوِّنا، وَ إلى أمْوالِهِمْ کَیْفَ مُواساتُهُمْ لاِخْوانِهِمْ فیها.([7]) 
فرمود: شیعیان و دوستان ما را در سه مورد آزمایش نمائید: 
1 ـ مواقع نماز، چگونه رعایت آن را مى نمایند. 
2 ـ اسرار یکدیگر را چگونه فاش و یا نگهدارى مى کنند. 
3 ـ نسبت به اموال و ثروتشان چگونه به دیگران رسیدگى مى کنند و حقوق خود را مى پردازند.

31- قالَ (علیه السلام): مَنْ مَلَکَ نَفْسَهُ إذا رَغِبَ، وَ إذا رَهِبَ، وَ إذَااشْتَهى، وإذا غَضِبَ وَ إذا رَضِىَ، حَرَّمَ اللهُ جَسَدَهُ عَلَى النّارِ.([8]) 
فرمود: هر که در چهار موقع، مالک نفس خود باشد: هنگام رفاه و توسعه زندگى، هنگام سختى و تنگ دستى، هنگام اشتهاء و آرزو و هنگام خشم و غضب; خداوند متعال بر جسم او، آتش را حرام مى گرداند.

32- قالَ (علیه السلام): إنَّ النَّهارَ إذا جاءَ قالَ: یَابْنَ آدَم، أعْجِلْ فى یَوْمِکَ هذا خَیْراً، أشْهَدُ لَکَ بِهِ عِنْدَ رَبِّکَ یَوْمَ الْقیامَهِ، فَإنّى لَمْ آتِکَ فیما مَضى وَلاآتیکَ فیما بَقِىَ، فَإذا جاءَاللَّیْلُ قالَ مِثْلُ ذلِکَ.([9]) 
فرمود: هنگامى که روز فرا رسد گوید: تا مى توانى در این روز از کارهاى خیر انجام بده که من در قیامت در پیشگاه خداوند شهادت مى دهم و بدان که من قبلا در اختیار تو نبودم و در آینده نیز پیش تو باقى نخواهم ماند، همچنین هنگامى که شب فرارسد چنین زبان حالى را خواهد داشت.

33- قالَ (علیه السلام): یَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ أنْ یَکُونَ فیهِ ثَمان خِصال: 
وَقُورٌ عِنْدَ الْهَزاهِزِ، صَبُورٌ عِنْدَ الْبَلاءِ، شَکُورٌ عِنْدَ الرَّخاءِ، قانِعٌ بِما رَزَقَهُ اللّهُ، لا یَظْلِمُ الاْعْداءَ، وَ لا یَتَحامَلُ لِلاْصْدِقاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فى تَعِبٌ، وَ النّاسُ مِنْهُ فى راحَه.([10]) 
فرمود: سزاوار است که هر شخص مؤمن در بردارنده هشت خصلت باشد: هنگام فتنه ها و آشوب ها باوقار و آرام، هنگام بلاها و آزمایش ها بردبار و صبور، هنگام رفاه و آسایش شکرگزار، به آنچه خداوند روزیش گردانده قانع باشد. 
دشمنان و مخالفان را مورد ظلم و اذیّت قرار ندهد، بر دوستان برنامه اى را تحمیل ننماید، جسمش خسته; ولى دیگران از او راحت و از هر جهت در آسایش باشند

34- قالَ (علیه السلام): من ماتَ یَوْمَ الْجُمُعَهِ عارِفاً بِحَقِّنا عُتِقَ مِنَ النّارِ وَ کُتِبَ لَهُ بَرائَهٌ مِنْ عَذابِ الْقَبْرِ.([11]) 
فرمود: هرکس که در روز جمعه فوت نماید و از دنیا برود; و عارف به حقّ ما ـ اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) ـ باشد، از آتش سوزان دوزخ آزاد مى گردد; و نیز از عذاب شب اوّل قبر در امان خواهد بود.

35- قالَ (علیه السلام): إنَّ الرَّجُلَ یَذْنِبُ الذَّنْبَ فَیَحْرُمُ صَلاهَ اللَّیْلِ، إنَّ الْعَمَلَ السَّیِّىءَ أسْرَعُ فى صاحِبِهِ مِنَ السِّکینِ فِى اللَّحْمِ.([12]) 
فرمود: چه بسا شخصى به وسیله انجام گناهى از نماز شب محروم گردد، همانا تأثیر گناه در ـ روان ـ انسان سریع تر از تأثیر چاقو در گوشت است.

36- قالَ (علیه السلام): لا تَتَخَلَّلُوا بِعُودِالرَّیْحانِ وَ لا بِقَضیْبِ الرُّمانِ، فَإنَّهُما یُهَیِّجانِ عِرْقَ الْجُذامِ.([13]) 
فرمود: به وسیله چوب ریحان و چوب انار، دندان هاى خود را خلال نکنید، زیرا که تحریک کننده عوامل مرض جذام و پیسى مى باشد.

37- قالَ (علیه السلام): تَقْلیمُ الأظْفارِ یَوْمَ الْجُمُعَهِ یُؤمِنُ مِنَ الْجُذامِ وَ الْبَرَصِ وَ الْعَمى، وَ إنْ لَمْ تَحْتَجْ فَحَکِّها حَکّاً. وَ قالَ (علیه السلام): أخْذُ الشّارِبِ مِنَ الْجُمُعَهِ إلَى الْجُمُعَهِ أمانٌ مِنَ الْجُذامِ.([14]) 
فرمود: کوتاه کردن ناخن ها در روز جمعه موجب سلامتى از جذام و پیسى و ضعف بینائى چشم خواهد شد و اگر امکان کوتاه کردن آن نباشد سر آن ها را بتراش. 
و نیز فرمود: کوتاه کردن سبیل در هر جمعه سبب ایمنى از مرض جذام مى شود.

38- قالَ (علیه السلام): إذا أوَیْتَ إلى فِراشِکَ فَانْظُرْ ماسَلَکْتَ فى بَطْنِکَ، وَ ما کَسَبْتَ فى یَوْمِکَ، وَ اذْکُرْ أنَّکَ مَیِّتٌ، وَ أنَّ لَکَ مَعاداً.([15]) 
فرمود: در آن هنگامى که وارد رختخواب خود مى شوى، با خود بیندیش که در آن روز چه نوع خوراکى ها و آشامیدنى ها از چه راهى به دست آورده اى و میل نموده اى. 
و در آن روز چه چیزهائى را چگونه و از چه راهى کسب و تحصیل کرده اى; و در هر حال متوجّه باش که مرگ تو را مى رباید; و سپس در صحراى محشر ـ جهت بررسى گفتار و کردارت ـ حاضر خواهى شد.

39- قالَ (علیه السلام): إنَّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إثْنَیْ عَشَرَ ألْفَ عالَم، کُلُّ عالَم مِنْهُمْ أکْبَرُ مِنْ سَبْعِ سَموات وَ سَبْعِ أرَضینَ، ما یُرى عالَمٌ مِنْهُمْ أنّ لِلّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عالَماً غَیْرُهُمْ وَ أنَاالْحُجَّهُ عَلَیْهِمْ.([16]) 
فرمود: همانا خداوند متعال، دوازده هزار جهان آفریده است که هر یک از آن ها نسبت به آسمان ها و زمین هاى هفت گانه بزرگ تر مى باشد; و من ـ و دیگر ائمّه دوازده گانه ـ از طرف خداوند بر همه آن ها حجّت و راهنما هستیم.

40- قالَ (علیه السلام): حَدیثٌ فى حَلال وَ حَرام تَأخُذُهُ مِنْ صادِق خَیْرٌ مِنَ الدُّنْیا وَ ما فیها مِنْ ذَهَب وَفِضَّه.([17]) 
فرمود: سخنى را درباره مسائل حلال و حرام و احکام دین خدا، از راست گوى مؤمنى دریافت کنى; بهتر و ارزشمندتر است از تمام دنیا و ثروت هاى آن.

 منابع روایات:

[1] - جامع الاحادیث الشیعه: ج 1 ص 127 ح 102، بحارالأنوار: ج 2، ص 178، ح 28. [2] - أمالى الصدوق: ص 253. [3] - أمالى الصدوق: ص 197. [4] - وسائل الشیعه: ج 4 ص 34 ح 4442. [5] - وسائل الشیعه: ج 8 ص 13. [6] - اختصاص: ص 240، بحارالأنوار: ج 75، ص 260، ح 58. [7] - مستدرک الوسائل: ج 9 ص 16 ح 4. [8] - وسائل الشیعه: ج 11 ص 412. [9] - أمالى طوسى: ج 2 ص 279. [10] - وسائل الشیعه: ج 1 ص 380 ح 2. [11] - امالى طوسى: ج 2 ص 343. [12] - وسائل الشیعه: ج 1 ص 474 ح 5. [13] - من لایَحضره الفقیه: ج 2 ص 51 ح 13. [14] - وسائل الشیعه: ج 10 ص 157 ح 3. [15] - وسائل الشیعه: ج 6 ص 204 ح 1. [16] - وسائل الشیعه: ج 6 ص 225 ح 10. [17] - وسائل الشیعه: ج 25 ص 147 ح 2. [18] - وسائل الشیعه: ج 25 ص 208 ح 4. [19] - جامع احادیث الشیعه: ج 5 ص 358 ح 12. [20] - جامع احادیث الشیعه: ج 6 ص 178 ح 78. [21] - وسائل الشیعه: ج 2 ص 124 ح 1. [22] - أمالى طوسى: ج 2، ص 278، س 9، وسائل الشیعه: ج 16، ص 360، ح 10. [23] -[1] - مصادقه الاخوان: ص 82. [2] - امالی طوسى: ج 1 ص 125. [3] - مستدرک الوسائل: ج 7 ص 163 ح 1. [4] - مستدرک الوسائل: ج 6 ص 431 ح 6. [5] - مستدرک الوسائل: ج 16 ص 288 ح 1. [6] - أعیان الشّیعه: ج 1، ص 672، بحارالأنوار: ج 78، ص 260، ذیل ح 108 . [7] - وسائل الشیعه: ج 4 ص 112. [8] - وسائل الشیعه: ج 15 ص 162 ح 8. [9] - وسائل الشیعه: ج 16 ص 93 ح 2. [10] - اصول کافى: ج 2، ص 47، ح 1، ص 230، ح 2، و نزهه النّاظر حلوانى: ص 120، ح 70. [11] - مستدرک الوسائل: ج 6 ص 66 ح 22. [12] - اصول کافى: ج 2 ص 272. [13] - أمالى صدوق: ص 321، بحارالأنوار: ج 66، ص 437، ح 3 . [14] - وسائل الشیعه: ج 7 ص 363 و 356. [15] - دعوات راوندى ص 123، ح 302، بحارالأنوار: ج 71، ص 267، ح 17. [16] - خصال: ص 639، ح 14، بحارالأنوار: ج 27، ص 41، ح 1. [17] - الإمام الصّادق (علیه السلام): ص 143.